یادداشت | ناکامی‌های اسرائیل در آتش‌بس با لبنان
همشهری آنلاین – گروه سیاسی: مسعود ادریسی سفیر پیشین ایران در لبنان در یادداشتی درباره توافق آتش‌بس میان اسرائیل و لبنان گفت:
آتش‌بس میان حزب‌الله و رژیم اسرائیل پس از نزدیک به ۱۴ماه جنگ جای خوشحالی دارد؛ چراکه قبل از هر چیز آوارگان این درگیری می‌توانند به خانه‌های خود در جنوب لبنان بازگردند و آسیب کمتری ببینند. حزب‌الله لبنان اگرچه در این نزاع طولانی‌مدت آسیب‌های زیادی ازجمله شهادت سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله و چهره‌های متعدد دیگری از این ساختار سیاسی و نظامی را متحمل شد، اما خواست رژیم اسرائیل به‌خصوص بنیامین نتانیاهو در ازبین‌بردن کامل این تشکیلات را ناکام گذاشت. نتانیاهو به خواست خود که نابودی کامل حزب‌الله بود نرسید. حزب‌الله لبنان تا آخرین ساعات این نبرد همه نقاط سرزمین‌های تحت اشغال اسرائیل را هدف حمله و تهدیدات مکرر خود قرار داد.
به‌رغم انهدام برخی انبارهای تسلیحات حزب‌الله در این نبرد، پهپادهای آنها در این نبرد اعتبار زیادی به‌دست آوردند و تهدید دائمی برای اسرائیلی‌ها تا عمق سرزمین‌های اشغالی شدند. راکت‌ها و موشکهای حزب‌الله نیز در هفته‌های اخیر آژیرهای خطر را در اسرائیل به صدا درآوردند و خاموش نشدند. این خود یکی از علت‌های اصلی دال بر تداوم حزب‌الله در لبنان است. حزب‌الله در انفعال تن به چنین آتش‌بسی نداد و تا آخرین لحظه در خط مقاومت ایستادگی کرد.
نقطه عملکرد بسیار ضعیف ارتش اسرائیل از مهرماه و در جریان حمله زمینی به جنوب لبنان آشکار شد. اطلاع‌رسانی جنگ اسرائیل بسیار بسته عمل می‌کند و واقعیت‌ها را منتشر نمی‌کند. ارتش اسرائیل در جریان جنگ زمینی همانند جنگ۲۰۰۶ آسیب‌ها و تلفات زیادی متحمل شد. آنها متوجه شدند که نمی‌توانند برای همیشه تسلط بر این منطقه داشته باشند و با نیروهای حزب‌الله درگیر باقی بمانند. این مسئله نیز در کنار پهپادها و موشکهای فعال حزب‌الله تا آخرین لحظه، بر پذیرش آتش‌بس از سوی اسرائیلی‌ها اثرگذار بود.
علت‌های متعددی وجود دارد که چرا نمی‌توان گفت اسرائیل به اهدافش رسید. بیانیه آتش‌بس چیزی بیشتر از قطعنامه‌های قبلی از جمله۱۷۰۱ جنگ۲۰۰۶ در اختیار رژیم اسرائیل قرار نمی‌دهد و چه‌بسا در نقاطی عقب‌نشینی نیز محسوب می‌شود. درحالی‌که این رژیم حق حمله علیه حزب‌الله را تا پیش از این برای خود محفوظ می‌دانست، در بیانیه آتش‌بس بر این نکته تصریح شده است که ۲طرف هیچ اقدام تهاجمی علیه یکدیگر نخواهند داشت. اسرائیل در این بیانیه آتش‌بس مقید شده است و حق ندارد به بهانه‌های واهی علیه لبنان حملات هوایی کند.
این موضوع که حزب‌الله لبنان باید به شمال رودخانه لیتانی نقل مکان کند نیز موضوع جدیدی نیست. حزب‌الله لبنان در همان قطعنامه جنگ۲۰۰۶ نیز چنین مسئله‌ای را پذیرفته بود و در عمل خودش را حفظ کرد. نقطه‌ضعف بیانیه آتش‌بس برای اسرائیلی‌ها این است که تن به این مسئله حداقلی داده‌اند که افراد مسلح حزب‌الله نمی‌توانند در جنوب لبنان باشند و این بدان معناست که در عمل پذیرفته‌اند نمی‌توانند ادعایی درباره خلع سلاح کامل حزب‌الله داشته باشند.
تشکیل کمیته ناظر بر اجرای آتش‌بس و استقرار نیروهای یونیفل نیز چیزی اضافه بر آنچه قبلا وجود داشت، محسوب نمی‌شود. اسرائیل یک‌بار دیگر مجبور است دست‌وپای خود را داخل مرزهای سرزمین‌های اشغالی جمع کند و به شرایط سابق تن دهد.
کافی است مترتب‌شدن چنین شرایطی بر توافق آتش‌بس میان دولت لبنان و اسرائیل با رجزخوانی‌های بنیامین نتانیاهو مقایسه شود. نتانیاهو مدعی خاموش‌کردن توپخانه آتش حزب‌الله لبنان بود که چنین نشد و مقاومت تا آخرین لحظه به کار خود ادامه داد. اسرائیل مجبور است ظرف ۶۰روز آینده منطقه جنوب لبنان و رودخانه لیتانی را تخلیه کند و نمی‌تواند به تداوم حضور خود در این مناطق ادامه دهد.
