حسین علیزاده: فرهاد فخرالدینی بجای غصه خوردن اثر خلق کرد

ارتباط فردا: مراسم بزرگداشت فرهاد فخرالدینی (آهنگساز و رهبر ارکستر ملی ایران)، با حضور جمعی از استادان و اهالی موسیقی در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران تهران برگزار شد.

بابک خضرایی (مدرس موسیقی) در ابتدای این مراسم با قرائت متنی گفت: فرهاد فخرالدینی نیازی به معرفی ندارد او هنرمندی است که همه مردم او را می شناسند. او به معنای واقعی نقاش موسیقی است که در طول عمر پربار هنری توانسته حلقه پیوستار سلسله موسیقی ایرانی باشد. او زمزمه و چیکیده ایرانیت است که همواره خدمات قابل توجهی را در عرصه‌های مختلف موسیقی ارائه داده است.

اجرای ساز و آواز با خوانندگی و نوازندگی قیچک پوریا اخواص، ازجمله بخش‌هایی بود که در این مراسم پیش روی مخاطبان قرار گرفت.    

فرهاد فخرالدینی همیشه مشغول کار بود

حسین علیزاده (آهنگساز) هم در این مراسم که به جهت برگزاری سومین جشنواره موسیقی دانشجویی صبا برگزار شده بود با قدردانی از تلاش دانشجویان در برگزاری این رویداد موسیقایی گفت: چهره این سالن بسیار شاداب وجوان است که عمده آنها از دانشجویان موسیقی هستند، شرایطی که برنامه را برای ما ویژه‌تر کرده است. هنرمندانی چون فرهاد فخرالدینی ثابت کردند که این موسیقی همیشه جاودانه است.

او با بیان خاطراتی از دوران حضور فرهاد فخرالدینی در هنرستان موسیقی گفت: من اولین بار در هنرستان موسیقی با فرهاد فخرالدینی به عنوان یک شاگرد آشنا شدم و در این ۶۰ سالی که از آن آشنایی ما می‌گذرد همیشه دیدم او مشغول نت و کتاب‌های مختلف است. او هیچگاه فراغتی پیدا نکرد و به غیر از معدود دفعاتی که مشاهده کردم همواره در حال کار بود. ما تمام استادانی که در هنرستان بودند را خدایان خود می‌دانستیم و فرهاد فخرالدینی گل سرسبد آنها بود. او همواره هنرمندی ثابت قدم بود که عاشقانه برای موسیقی کار می‌کرد. به اعتقاد من او را می‌توان در همان دوارن مطالعه و قصه تاریخ و روزگار را در او مشاهده کرد.

علیزاده ادامه داد: وقتی این سال‌ها را مطالعه می‌کنم هیچ کدام از ملودی‌های او نیست که برای دربرگیرنده خاطرات ارزنده‌لی نباشند. خاطراتی که در دل و ذهنم به درستی شنیده شد. آهنگ‌های فخرالدینی مثل عاشقانه‌هایی بودند که در همه ابعاد مختلفش دربرگیرنده جذابیت‌های زیادی بود. این زیبایی‌ها از کجا می‌آمد؟ به طور حتم از هنرمندانی چون وزیری و صبا که استاد فخرالدینی نه تنها ادامه دهنده راه آنها بود بلکه با اصالت خاص خود فضای متفاوتی را برای موسیقی رقم زد.

وی تصریح کرد: یک موسیقیدان و یک آهنگساز باید دارای جهان بینی و پیام باشد. او مانند شاعری است که اشعارش باید دربرگیرنده پیام باشد. استاد فخرالدینی هم همیشه انسانی بوده که تاریخ و فرهنگ را همواره مطالعه می‌کرده است. من یادم می‌آید وقتی محمدعلی نجفی سریال سربداران را می‌ساخت از من سراغ آهنگساز اثر را گرفت. من قاطعانه گفتم فخرالدینی. چون او تاریخ می‌داند و به نظر من بهترین کسی است که می‌تواند در این بستر آهنگسازی کند.

این مدرس موسیقی بیان کرد: استاد فخرالدینی یک موسیقی‌شناس تمام عیار و محققی است که به واسطه چنین رویکرد درستی در موسیقی پژوهش‌های زیادی انجام داده است. او  هنرمندی است که علاوه بر آگاهی و دانش، احساس را هم وارد کار خود می‌کند. فضایی که متاسفانه برخی از دانشجویان وقتی وارد فضای پژوهشی موسیقی می‌شوند، احساس آن را فراموش می‌کنند و دائم در حال نقد یک پروژه موسیقایی هستند.

فخرالدینی نگاه پژوهشگر و عمیقی دارد

علیزاده تاکید کرد: آن چیزی که با وجود فخرالدینی احساس شوق می‌کنم، شناخت و تحقیقاتی است که در عرصه موسیقی دارد. او نگاه بسیار پژوهشگر و عمیقی دارد که همواره در حال کشف کردن است. البته اگر او فقط جذب تحقیق و پژوهش می‌شد، دیگر از او یک آهنگساز خلاق به جامعه موسیقی نمی‌شناختیم و من به همه دانشجویان و دانشگاهیان توصیه می‌کنم که هیچگاه احساس و دانش را جدای از هم نبینید؛ چراکه این اشتباه بزرگی است.

این آهنگساز و مدرس موسیقی تصریح کرد: فرهاد فخرالدینی هنرمندی است که طی این سال‌ها به پشتوانه بهره‌مندی از آموزه‌های هنرمندانی چون صبا، وزیری، دهلوی و دیگر هنرمندان پیشروی موسیقی ایرانی با یک نگاه بسیار معتبر و ارزشمند و با دیدگاه امروزی که بسیار هم شجاعانه است تلاش کرده به موسیقی برسد که زبان احساس امروز است. شما هیچ وقت شعاری در آثارش نمی‌بینید. او سختی‌ها و بی‌حرمتی‌هایی را تحمل کرده که در تمام این چند دهه باید او را روی سرمان بگذاریم. او دورانی را از سرگذارند که به جای غصه خوردن اثر می‌آفریند.

وی در پایان گفت: مسیری که از مکتب صبا شروع شده اکنون به مکتب فخرالدینی رسیده که می‌توان او را گل سرسبد موسیقی ایران نامید.

من برای شما مردم کار کردم

فرهاد فخرالدینی هم در مراسم تجلیل خود گفت: زندگی انسان‌ها مملو از خاطرات تلخ و شیرینی است که همواره به نوعی ثبت می‌شوند. مرور این خاطرات برای ما درس است که می‌فهماند چه جایگاهی در جامعه داریم. 

وی افزود: من از تعدای از شاگردانم هم درس می‌گیرم که حسین علیزاده و مینا افتاده از جمله آنها هستند. علیزاده هنرمند با استعدادی بود که در عین استعداد شیطنت‌های بامزه‌ای در هنرستان داشت. یادم می‌آید او روزی با شاگردانم قطعه‌ای از موسیقی فیلم «شوهر آهو خانم‌» را اجرا می‌کردند. مدت کمی از این ماجرا گذشت تا این که روزی با محمد تقی مسعودیه در کتابخانه هنرستان بودیم و من نوار پروژه «شوهر آهو خانم» را گذاشتم و او تحسین کرد. دهلوی هم همین نطر را داشت و می‌گفت: چرا کار آهنگسازی نمی‌کنی؟ همین موجب شد کار آهنگسازی را آغاز کنم‌.

این هنرمند در ادامه تصریح کرد: یاد و خاطره امروز قطعا در ذهنم می‌ماند و امیدوارم خاطرات خوب شما بهتر از خاطرات بد باشد. کاری کنید که بچه‌ها خاطرات خوبی از گذشته باشند. البته ممنون شما هستم که کارهای من را می‌شنوید و تشویق می‌کنید. من برای شما کار کردم و همواره هم برای شما مردم کار می‌کنم. 

در پایان برنامه نیز بخشی از موسیقی آلبوم «رامشگران» توسط «ارکستر جوانان ایران» به رهبری آرمان نوروزی روی صحنه رفت که در این اجرا، محمد رضازاده و سهیل رجب به عنوان خواننده و داریوش مؤدبیان و مرآت بهنام به عنوان روایت‌گر، این گروه را همراهی کردند.

انتهای پیام