چرا داروخانه‌ها سراغ توزیع داروهای بیماران خاص نمی‌روند

هادی احمدی، با عنوان این مطلب که بیماری‌های خاص تهدید کننده زندگی هستند، اظهار کرد: با توجه به وضعیت تولید و واردات داروی بیماران خاص، سه محدودیت در داروهای بیماری‌های خاص داریم.

وی افزود: سازمان غذا و دارو و معاونت‌های غذا و دارو در استان‌ها هر سال به داروخانه‌های سطح کشور فراخوان می‌دهند کسانی که تمایل دارند داروهای خاص را توزیع کنند، ثبت نام نمایند. بعضی از داروخانه ثبت نام می‌کنند و اعتبارسنجی می‌شوند، آئین نامه خاص توزیع این داروها وجود دارد، داروخانه‌هایی که واجد شرایط هستند را انتخاب می‌کنند.

احمدی با طرح این سوال که چرا داروخانه‌ها به سمت و سوی توزیع داروهای خاص نمی‌روند، گفت: به این دلیل نیست که توزیع ناعادلانه است، بلکه سازمان‌های بیمه‌گر همراه و همگام با بیماران نیستند. برخی داروهای خاص مانند فاکتورهای خونی را ۱۰۰ درصد بیمه می‌دهد و بیمار پرداختی ندارد. این داروها باید نقداً یا حداکثر با چک یک ماهه خریداری شود و الان سازمان‌های بیمه‌گر حدود ۷ ماه است پول داروخانه را نداده است.

وی در همین راستا توضیح داد: با یکی از همکاران که داروهای خاص را توزیع می‌کند صحبت کردم، می‌گفت ۳۰ میلیارد تومان از سازمان‌های بیمه‌گر بابت داروهای خاص طلب دارد و چک‌های او در حال برگشت خوردن است و اعتبار او نزد بانک‌ها از بین می‌رود، به خاطر اینکه سازمان‌های بیمه‌گر پول نمی‌دهند.

عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران ادامه داد: سازمان تأمین اجتماعی از خرداد ۱۴۰۳، یک ریال بابت بدهی داروخانه‌ها پرداخت نکرده است. این داروها اولاً گران قیمت هستند، بحث میلیاردی است؛ ثانیاً همه در دل بیمه‌ها می‌رود و بیمار پرداختی ندارد. از طرفی مالیات آنها هم بالا و ۱.۵ درصد است. از طرفی بدعهدی بیمه‌ها، سود کم و از سوی دیگر مالیات بالا وجود دارد. هر کسی توان ندارد. داروخانه‌هایی هم که این داروها را توزیع می‌کنند واقعاً ایثارگری می‌کنند چرا که از جیب خودشان هزینه می‌کنند و سازمان‌های بیمه‌گر همراه نیستند.

احمدی در پاسخ به این سوال که چه تدبیری باید اندیشید، گفت: یک راهکار دارد که اولاً، از داروهای خاص مالیات نگیرند. دوماً، سازمان‌های بیمه گر باید به موقع و طبق قانون پول داروخانه را بدهد که داروخانه هم توان داشته باشد دوباره داروی خاص بخرد و توزیع کند.